Vespeanie (rish. Woeseani) są insektoidalną rasą wywodzącą się z Labiryntu Rishi. Ich rząd, nazywany Rojem, obejmuje przede wszystkim obszar Mgławicy Hoereon.
Biologia[]
Vespeanie tworzą społeczność kastową. Przedstawiciele tej rasy pełniące różne role bardzo różnią się od siebie.
Najważniejszymi istotami w każdej vespeańskiej kolonii są Królowe. Są to płodne samice, pełniące ważne role w lokalnej społeczności. Królowe osiągają prawie 2 metry długości, z bardzo masywnym odwłokiem, na którym mogą wylądować i usiąść dając odpocząć odnóżom i skrzydłom o rozpiętości sięgającej do półtora metra. Poza zarządzaniem gniazdem, czyli vespeańską metropolią, Królowe znoszą jaja. Królowa jest w stanie znieść nawet 4000 jaj w jednym miocie, których mogą odbyć do 12 razy w roku.
Larwa
Z jaj wykluwają się larwy. Mają wydłużone ciało pokryte łuską i pozbawione kończyn. Posiadają parę niewykształconych skrzydeł, które nie pozwalają im latać. Oczy larw są dość duże, jednak tuż po wyklucie są kompletnie ślepe - rozwijają im się z wiekiem. Zwykle po 2 latach larwy zamykają się w kokonach i przechodzą przeobrażenie zupełne. Wprawdzie larwy nie różnią się z wyglądu, jednak już są genetycznie zaprogramowane, w jaką klasę się przeobrażą.
Robotnica
Najpopularniejszą kastą w społeczeństwie Vespean są robotnice, stanowią około 95% populacji. Mają dwusegmentowe ciało, mały głowotułów i masywny odwłok. Z głowotułowia wyrastają dwie pary nóg i jedna para krótszych kończyn, która służy im do wypełniania ich zadań. W przeciwieństwie do Królowych oraz obu wariantów żołnierzy, robotnice nie są w stanie porozumiewać się we Wspólnym. Robotnice nie są w stanie nic nie robić, pracują przez 23 godziny na dobę - pozostała godzina to trzy przerwy składające się z pięciominutowego posiłku i piętnastominutowej drzemki.
Żołnierz
W czasie ery przedkosmicznej, vespeańscy Żołnierze pełnili ważną rolę w społeczeństwie. Bronili Królowej i larw, a także chronili Robotnice podczas prac podczas gniazdami. Jednak rozwój technologii ograniczył ich znaczenie - dzika fauna zaczęła się obawiać Vespean i nie było potrzeby chronić innych przedstawicieli swojej rasy. Dopiero odkrycie, że nie są sami w kosmosie przywróciło im znaczenie. Żołnierze zaczęli dowodzić okrętami, a także prowadzić działania zbrojne na planetach. Żołnierze mają wytrzymały, czerwony pancerz i parę szczypiec zdolnych do cięcia durastali. Dysponują też parą skrzydeł, dzięki którym są w stanie latać albo wspomagają nimi swój bieg.
Marine
Marines są kastą wykształconą dopiero w erze kosmicznej. Charakteryzują się wytrzymałym pancerzem, w sprzyjających okolicznościach może nawet wytrzymać ostrzał z karabinu. Mają ostre pazury zdolne do cięcia durastali. Jednak kosztem tego są mniej mobilni od Żołnierzy. Tak samo wydają się być bardziej ograniczeni umysłowo, dlatego też to zawsze Żołnierze stają na czele armii oraz na mostkach okrętów.
Historia[]
W 94 BBY w wyniku potyczki między przemytnikami a służbami Związku Tedovańskiego. W wyniku tego starcia jednak większość statków rozbiła się na pobliskiej planecie, skrytej w trudnej w nawigacji mgławicy Hoereon. Mieszkająca tam prymitywna rasa Vespean znajdując te wraki, rozbierając je na części, a dzięki znalezionej tam technologii przyspieszyli się ewolucyjnie tak, że niecałe 50 lat później, w 47 BBY, odbyli pierwszy lot międzyplanetarny, a do 30 BBY cała mgławica była pod ich panowaniem. Robotnice Vespean do 25 BBY rozbudowały wszystkie kolonie, a także rozwinęły flotę. W 21 BBY rasa ta pierwszy raz opuściła Mgławicę.
Kultura i społeczeństwo[]
Z przyczyn biologicznych, Vespeanie są społeczeństwem kastowym. Każdy ma swoją rolę, którą będzie musiał wypełniać do końca życia, bez żadnej możliwości zmiany. Królowa w gnieździe posiada wręcz nieograniczoną władzę. W całym roju jednak królowe są równe. Królowe dysponują połączeniem w Mocy między sobą, dlatego każda jest w stanie reprezentować Rój w kontaktach międzynarodowych.
Jako że vespeańskie robotnice praktycznie nie są w stanie robić czegoś poza pracą, rasa ta prawie nie wytworzyła żadnych dzieł sztuki, nawet ich budynki rzadko dostają jakieś elementy ozdobne. Stawiają praktyczność i funkcjonalność ponad estetykę, a jeśli coś się sprawdza, to nie chcą zmieniać. Dlatego nowe gniazda powstają jako zbiór ziemnych lepianek, podczas gdy równolegle na orbicie powstaje system zaawansowanych stacji kosmicznych i nowoczesne stocznie.