Aldric De Hàllens-Arcevàleta to były polityk, w latach 481 ABY - 486 ABY gubernator miasta Solensbourg oraz Wielki Marszałek Sił Zbrojnych Imperium Novésverii.
Biografia[]
Młodość i początki w wojsku oraz polityce[]
Aldric urodził się 8 II 457 ABY (3461 roku według Novésverskiego systemu datowania) na planecie Noveu-Solens w stolicy owej planety, Solensbourgu. Od lat najmłodszych okazywał zainteresowanie wojskiem, dlatego też w wieku 18 lat z uśmiechem na ustach udał się do swojego lokalnego centrum rekrutacyjnego i złożył podanie o przystąpienie do armii. Przez pierwsze dwa lata działał jako wsparcie w swojej czteroosobowej drużynie, lecz wkrótce po zaznaniu boju na Champs-Désoles, gdzie utracił połowę lewej nogi aż po kolano i złamał kilka żeber, stwierdził, iż woli posadę oficerską, dlatego też udał się do szkółki oficerskiej, którą zdał cztery lata później z oceną celującą. W międzyczasie uczęszczania do szkółki parał się on również polityką, będąc członkiem rady swojego rodzimego miasta.
Korpus Oficerski[]
Gdy już udało mu się zdać, Aldric został przydzielony do floty Marszałka Harmanda Altréza, dowodząc jednym z okrętów. Pewnego dnia, podczas zwyczajnego patrolu systemowego, planetę, przy której część floty stacjonowała, została zaatakowana przez lokalnego watażkę, który zbuntował się przeciw Koronie. Wyglądało na to, iż to jedynie kwestia czasu, nim flota Marszałka Harmanda zmięknie i zostanie zniszczona przez agresorów, lecz Aldric wykonał bardzo ryzykowny i trudny manewr, skacząc na tyły floty wroga wraz z dwoma innymi okrętami, i atakując ich z zaskoczenia. Flota wroga szybko została rozbita i zdezorganizowana, zaczęła uciekać. W zamian za odwagę i podjęcie tak niesamowicie ryzykownego manewru został odznaczony Krzyżem Męstwa i Cnoty Pierwszej klasy. W latach 481 - 486 ABY spełniał funkcję gubernatora Solensbourgu.
Wielki Marszałek[]
Przez następne lata zdobywał on coraz więcej doświadczenia, a ostatecznie w 505 ABY został on mianowany Wielkim Marszałkiem, na miejsce świętej pamięci byłego Wielkiego marszałka Fedora Carlissa. Rok później, po abdykacji Charlesa V na rzecz Charlesa VI, Aldric oferował młodemu Cesarzowi pomoc w zarządzaniu siłami zbrojnymi.