Republika Śródgalaktyczna – istniejące w latach 56-147 ABY mocarstwo galaktyczne położone w środkowej części Skyriver. Powstałe po podpisaniu między parlamentarzystami z Diarchii, a umiarkowanymi jednostkami w granicach Trzeciej Republiki rozejmu alsakańskiego. Początkowo jako przejściowa konfederacja sprzymierzonych ze sobą państewek, przez następne lata centralizowana, aż do przeprowadzonej w 58 ABY likwidującej państwa składowe standaryzacji jednostek administracyjnych. Z powodu zniszczenia w 41 ABY Coruscant Republika nie posiadała zjednoczonej stolicy, zamiast tego posiadając cztery, odpowiadające każdej z głównych gałęzi rządu. Różnorodna populacja Republiki zbiorowo nazywana była Interianami.
Konstytucyjnie Śródgalaktyka była państwem scentralizowanym i unitarnym. Funkcjonował w niej trójstopniowy podział administracyjny, na wrędze którego stały układy gwiezdne, pokrywające się z naturalnym rozgraniczeniem orbit gwiazd, zbiorowo grupowane były w położonych na szczeblu wyżej sektorach, które, z kolei zgromadzone były w nadsektory. W każdym z nich najwyższym organem władzy są obieralne sejmiki. Jako pomocniczą do układów gwiezdnych jednostkę ustalano dla najbardziej ludnych światów (powyżej 10 milionów) organy planetarne. Sektory, a właściwie ich populacja zajmują się wybieraniem swoich reprezentantów do izby senatorów, której odpowiedzialnością było wybieranie co 5 lat spośród swoich szeregów osoby Kanclerza, który od dwóch tygodni po elekcji musi sformować funkcjonalny gabinet, składający się z jego samego i ministrów pomagających mu w podjęciu decyzji, a także wcielających w życie prawo.
Izby komesów i pretorów funkcjonowały niezależnie od tych legislacyjnych i zarządzały po kolei gałęziami wojskowymi i sądowniczymi, w 102 ABY, decyzją Kanclerza Jacodiego Meredetha ta pierwsza została rozwiązana, a jej kompetencje przypadły pod nowo powstałe ministerstwo ds. sił zbrojnych, część Izby Delegatów.
Władza Republiki Śródgalaktycznej rozciągała się na większość Światów Jądra, a także otaczającej je Kultywy i Ekspansji, poza nią pozostawał obszar tak zwanego Ramienia Ringali - pasma planet wzdłuż drogi hydiańskiej, kontrolowanych przez Trzecią Republikę, w tym jej stolica Chandrilia. Do okresu wojny orindzko-śródgalaktycznej poza jurysdykcją Republiki pozostawał obszar nadsektora szwujskiego, który pokojem podpisanym między dwoma państwami znalazł się w jej rękach w roku 96 ABY, ten sam traktat rozszerzył także jej granicę na niewielki kawałek Eksterii. Południowa granica państwa ukształtowała się w latach 50 I wieku, po aneksji Autorytetu Fondora i Junty Iseno. Swoje zachodnie rozgraniczenie Republika zmieniała kolejno w 76 ABY (po inkorporacji Konsorcjum Hapes), oraz po traktacie galposkim, kończącym I wojnę galaktyczną, zyskując obszar wokół Manaan.
Państwo upadło w 147 ABY w wyniku wojny domowej między siłami rządu federalnego, trankwilistycznej Ludowej Republiki Coruscant, ugrupowaniem autorytarnych Gwardzistów, a secesjonistycznymi Konfederacją Koreliańską i Rzeczpospolitą Wszechatryzyjską. Pozostałości państwa zreorganizowały się w Cesarstwo Azurańskie i Wielkie Centrum.
Historia[]
Wprowadzenie[]
Republika Galaktyczna istniejąca w latach 35 ABY, do 55 ABY, od koncepcji była państwem zszarganym ideologicznymi konfliktami, w obawie przed straceniem poparcia bardziej centrystycznych jednostek w Najwyższym Porządku, których poparcie potrzebne było do odstraszenia Nowego Imperium Galaktycznego przez większość swojego chwiejnego panowania nad Skyriver.
Pierwsze wybory w nowej Republice Galaktycznej przeprowadzono w roku 39 ABY, zwyciężył je umiarkowany kandydat, Pyter Blight. W responsie do tego w 40 ABY, na położonej w Jądrze, centrystycznej planecie Kuat zawiązano umowę, łączącą składowe Republiki, w tak zwany Ruch na Rzecz Zachowania Porządku. Nie trzeba było długo czekać na odpowiedź Populistów, którzy w drugiej połowie 40 ABY, na Chandrili zawiązali porozumienie o złączenie większości wschodniego Skyriver w tzw. Republikański Front Ludowy. W tym samym roku, Senat został rozwiązany i ten stan rzeczy utrzymywał się przez kolejne dziesięć lat. Przez podział państwa na dwie części zwyczajowo nazywane jest ono Diarchią.
W 54 ABY zawiązano nowy senat, na podstawie przeprowadzonych w poprzednim roku wyborów, Kanclerz Pyter Blight chciał w ten sposób uratować państwo przed rozłamem, obiecał on również przeprowadzenie wyborów na pozycje Kanclerza. Tego samego dnia ogłosił, że sam nie będzie kandydował na Kanclerza i że w pełni popiera kandydaturę Centrysty Jovatriego Hansalva, oburzyło to wielu członków Partii Populistów, która ogłosiła bojkot elekcji. Pomimo opuszczenia Senatu przez większość przedstawicieli Populistów, Centryści przeprowadzili wybory. Z bardzo małym oporem wybrano i zaprzysiężono nowego Kanclerza — Jovatriego Hansalva. Niezwłocznie w tym samym składzie Senatu przegłosowano również ustawy o powstaniu Wielkiej Armii Republiki i o Prywatyzacji Banków.
Niedemokratyczne wybory i nowe rozporządzenia przechyliły czarę goryczy, przywództwo RFL udało się na planetę Chandrila, z której wydano dyrektywy o secesji z Republiki Galaktycznej i utworzenie Trzeciej Republiki, niemal natychmiastowo po ogłoszeniu niepodległości tworu spotkał się on z rezystancją teraz ograniczonej do zachodu Skyriver Republiki, która w szybkiej ofensywie spowodowała chaos w szeregach Populistów. Pomimo ogólnopanującej paniki Chandrili udaje się uzyskać zwycięstwo nad Anaxes, które z kolei popycha orindzką admiralicję dawnej Diarchii do otrucia Pierwszego Senatora Jovatriego Hansalva, na którego barki, jako na zwierzchnika sił zbrojnych zrzucona zostaje cała wina za klęskę w Jądrze. Wywołuje to niezadowolenie wśród mającego siedzibę na Corulag parlamentu państwa, który, gdy wojskowi z Konkordu proklamowali 10 VIII 56 ABY porzucenie dziedzictwa Republiki i ustanowienie nowej Konfederacji Orindzkiej popchnięto w debatę z przewodzonymi przez Alethiusa frakcjami Moderatów na głównym teatrze wojny.
16 IX 56 ABY na planecie Alsakan dochodzi między różnymi stronnictwami Populistów i Centrystów w Jądrze do podpisania, ponaglającego do zaprzestania walk i reorganizację, rozejmu, jednoczącego pod sztandarem nowej Republiki Śródgalaktycznej wcześniej neutralne frakcje Konsorcjum Hapes, Pięciu Światów, Starej Rzeczpospolitej Wszechatryzyjskiej, lojalne parlamentowi siły Diarchii i wiele umiarkowanych poglądowo planet populistycznych.
Narodziny państwa[]
Powstanie państwa wprowadziło zamęt w plany obu strudzonych wojną państw. Nowo powstałe, nieregularne Siły Zbrojne Republiki Śródgalaktycznej dokonały rajdu na hydiańskie posiadłości Trzeciej Republiki, zdobywając większość Muszli Ringali, za wyjątkiem Brentaalu i Chandrili, dokonano również niewielkiej ofensywy, w której zajęto Bilbringi - dotychczas kontrolowane przez Konfederację Orindzką, oraz imperialną twierdzę Jakku.
Trzecia Republika, w responsie do tego wyruszyła z odsieczą na Chandrilę, po wygranej bitwie nowy Wysoki Kanclerz Republiki, Alethius widząc, że dalsza wojna byłaby bardzo niekorzystna dla nowego państwa zaproponował p.o. Wielkiego Prezydenta Poe Dammeronowi rozejm. Jakiś czas później na Chandrilli obydwaj przywódcy i Królowa Matka Hapes podpisali Traktat, kończący wojnę na wschód od południka zero.
Konfederacja Orindzka, zdecydowanie bardziej dotknięta przez powstanie Śródgalaktyki zdecydowała się na desperacką ofensywę, pomimo początkowych zwycięstw na planetach, takich jak uprzednio wspomniane Bilbringi i Jakku wszystko odwróciła Bitwa nad Borleias, w której wygrała flota republikańska. Alethius, zaoferował byłemu Kanclerzowi Galaktycznemu pokój, na który ten przystał, po zaoferowaniu łącznika szwujskiego i Jakku.
Pokojowa ekspansja[]
Powstała w wyniku zniszczenia Układu Hosnian, a zarazem upadku Nowej Republiki próżnia polityczna na terenie południowego Jądra, oraz obszaru Kolonii doprowadziła do powstania mnóstwa państewek, rządzonych przez lokalnych watażków. Do 57 ABY, w regionie wyklarowała się dominacja dwóch z nich: Autorytetu Fondora, oraz Junty z Iseno, ta druga okazała się być cierniem w boku całego Skyriver, blokującym bezpieczny tranzyt dóbr poprzez drogę hydiańską.
Na rok po powstaniu nowego reżimu w Jądrze, jego pierwszy Kanclerz — Alethius rozpoczął rozmowy z Wysokim Moffem Fondora, zaoferował mu przyłączenie terytorium do Śródgalaktyki, w zamian za szeroką autonomię, porozumienie miało zostać przedyskutowane ponownie na 50 lat od 58 ABY. W tym samym roku do państwa przyłączyła się również Junta Iseno, której zagwarantowano autonomię, aż do śmierci Faira Memella, który miał zostać mianowany Gubernatorem Iseno. Rok później Fair zginął w tajemniczych okolicznościach, podczas wizyty na planecie Havricus.
Epoka chromu[]
Tak zwana Epoka chromu, w historii i kulturze galaktycznej, trwająca od 57 ABY, do 96 ABY, była dla Republiki Śródgalaktycznej erą stabilizacji i rozwoju. Pozycję zniszczonego po II GWD Coruscant przejęły planety takie jak Axia, Atryzja, Borleias, Kuat, czy Aargau. Doszło do centralizacji armii, na którą składały się wcześniejsze siły Iseno, Fondora i Diarchii.
Post-alethiańskie rządy Jaymore'a Flowersa przyniosły państwu zdobycze terytorialne, w postaci terytorium Konsorcjum Hapes, które przyłączyło się do Republiki dobrowolnie, z powodu wygaśnięcia rządzącej tam dynastii. Doprowadziło to do większego zgrzytu między rządami na Coruscant i Chandrilli, ten drugi uznał decyzję za pogwałcenie Traktatu chanriliańskiego i zagroził Jądru wojną. Napięcia rozładowały liberalne rządy kolejno Rinyezu Stazz i Marcellusa Rousa, obydwoje doprowadzili do zatarcia podziałów między rasami w Jądrze i Koloniach.
W 96 ABY siły centrystycznych bojówek z Orindy przypuściły atak na terytorium Republiki, zostały one w połowie drogi do Coruscant, nad planetą-twierdzą Berlais przechwycone przez śródgalaktyczne Interdictory i zdziesiątkowane przez Flotę Admirała Sandersa, podążający za tym kontraatak doprowadził do zdobycia przez Interię planet takich jak Bilbringi, czy Jakku. Śródgalaktyka podpisała jednak z bojownikami pokój, z powodu coraz bardziej niepokojących informacji na temat nadchodzącej z południa Skyriver inwazji.
Tożsamość interiańska[]
Jako zbiorowe określenie na wszystkie osoby żyjące w Republice Śródgalaktycznej od niemalże początku jej istnienia uznano, wywodzący się z wszechatryzyjskiego słowa na Światy Jądra termin „Interianie”, ignorowało ono wszelakie pochodzenie etniczne i gatunkowe. Po raz pierwszy jako określenie tożsamości pojawiło się ono w zorganizowanym w 82 ABY spisie powszechnym w Śródgalaktyce, identyfikowało się z nią ponad 20 milionów osób, głównie na planetach, które skolonizowane zostały w okresie istnienia państwa, a także wśród młodych dorosłych i nastolatków, wychowanych w alethiańskiej, dostatniej erze Republiki. W momencie upadku państwa osób uważających się najpierw za Interian było około 300 miliardów.