Nallastia, przez władze na Fondorze zwana Fondor Esk to szósty i ostatni w kolejności księżyc położonej w Koloniach planety Fondor. Jako jedyny z nich wyróżniał się szczególnym statusem – skolonizowany przez margrabię Octana i kolonistów z sektora Darpa pozostawał niezależny od planety, będąc siedzibą monarchii zwanej Marchią Nallastiańską. Zżyte z przyrodą społeczeństwo Nallastii pozostaje w konflikcie z władzami Fondora, które postrzega jako industrialistów i z tego tytułu za czasów Autorytetu Fondora w odróżnieniu od pozostałych księżyców planety ma odrębny status, stanowiąc de facto osobny okręg państwa podlegający bezpośrednio władzom centralnym.
Historia
Szósty księżyc Fondora został odkryty około 10000 BBY i nie został skolonizowany. W tamtym czasie bowiem pokrywały go nienadające się do zamieszkania pustynie, atmosfera wymagała masek tlenowych, a jej temperatura wynosiła średnio niemal 60 stopni. Taki stan rzeczy trwał aż do roku 4006 BBY, w którym pirat o szlacheckich korzeniach znany jako Darak Octan pochodzący z Esseles w sektorze Darpa zdecydował się zakupić księżyc od władz Ligi Wolnych Światów Tapani, aby "uratować go przed zniszczeniem przez przemysł Fondora". Wraz z całą rodziną i 867 innymi kolonistami ze swojego rodzimego sektora przyleciał na księżyc, zbudował w okolicach koła podbiegunowego bazę i obwołał się tam "margrabią". Ustanowił w ten sposób monarchię na księżycu, który na cześć swojej żony Nallastii nazwał jej imieniem, zaprzestając używania nazwy Fondor Esk, której dalej używały urzędy na Fondorze i pozostałych księżycach. W 3999 BBY, gdy Fondor wraz z całą Ligą Wolnych Światów stał się protektoratem Starej Republiki, państwo to wywarło nacisk na margrabię, aby ten formalnie uregulował status prawny księżyca, będącego podmiotem roszczeń Cesarstwa Esseliańskiego ze względu na pochodzenie Octana. Ten jednak postąpił w sposób niespodziewany, bowiem zrzekł się esseliańskiego tytułu szlacheckiego i wygłosił orędzie, w którym sprecyzował, że Nallastia nie jest wasalem Cesarstwa. Spalenie za sobą mostów skłoniło margrabię do podjęcia bardziej stanowczych działań do ugruntowania swojej władzy i uczynienia księżyca swoim domem. Jeszcze w tym samym roku rozpoczął program terraformacji księżyca, który został zakończony dopiero po osiemdziesięciu latach.
Przez następne millenia Nallastianie stali się radykalnymi obrońcami przyrody księżyca do tego stopnia, że niektórzy uznawali to niemal za religię. Powodowało to także bardzo złe relacje z władzami Fondora, których nallastiańska monarchia uważała za najgorszy rodzaj niszczących naturę industrialistów. W czasach Imperium Galaktycznego Marchia Nallastiańska była dalej rządzona przez dziedziczną monarchię jako jedna z wielu monarchii pod imperialnym protektoratem, mając status analogiczny do Konsorcjum Hapes. W trakcie galaktycznej wojny domowej była światem neutralnym, jednak nie wspierała Rebeliantów, którzy przeprowadzili w 4 ABY atak na księżyc połączony z walkami o Fondor. Autorytet Fondora podtrzymał niezależność księżyca od władz planety, wyłączając Nallastię z Terytorium Stołecznego Fondora i czyniąc jej rząd podległym bezpośrednio władzom centralnym.
Opis
Nallastia po terraformacji pokryta była głównie lasami deszczowymi, a powyżej 50 równoleżnika sawanną. Mieszkańcy księżyca zamieszkiwali głównie w różnej wielkości osadach rozsianych po całej jego powierzchni, jednak istniała stolica o nazwie Octan City. Zamieszkana ona była przez około 30 milionów ludzi, była centrum handlu oraz przemysłu tekstylnego na planecie produkującego luksusowe ubrania z rosnącej tylko na Nallastii rośliny xam. Znajdował się tam również jeden z dwóch kosmoportów ze stałymi lotami na Fondor, Thyferrę, planety sektora Darpa i Coruscant oraz pałac monarchy. Poza głównym miastem dwoma większymi centrami były Essel City i Base One, leżące w miejscu pierwszej bazy nowych kolonistów. Głównymi źródłami dochodów była produkcja ubrań oraz turystyka - do Essel City będącego centrum turystycznym przybywało około dwustu milionów turystów rocznie dzięki znajdującemu się tam drugiemu kosmoportowi obsługującemu trasy do ponad czterystu układów w całej galaktyce. Głównymi atrakcjami turystycznymi były lasy deszczowe oraz plaże nad Jeziorem Ethraven.