Język nowotioński, w swoim matczynym zapisie nazywane Κοινη Νηοτιονικα (neot. Wspólny Nowotioński) to język należący do grupy starogalaktycznej, używany przede wszystkim na terenach Przestrzeni Tiońskiej, oraz przez jej diasporę, której można się doszukać na całym obszarze galaktyki Skyriver. Język ten wyewoluował z języka starotiońskiego, z którego uproszczono gramatykę oraz ustandardyzowano pisownię w drugiej połowie pierwszego wieku po bitwie o Yavin podczas tak zwanej epoki chromu, która w regionie Większego Tionu objawiła się znacznym przyrostem patriotyzmu oraz tożsamości Tiońskiej.
Nowotioński brał również zapożyczenia z innych języków, z jakimi miał do czynienia na biegu lat, jak m.in. huttyjski, a zwłaszcza przywieziony z nadejściem ery piusdeańskiej Alsakański wysokogalaktyczny. W drugiej połowie 3-ciego wieku po Bitwie o Yavin, nowotioński powoli zaczął uzyskiwać supremację na północy galaktyki, w wyniku ekspansji Tionu na niegdysiejsze tereny Nowego Imperium Galaktycznego, w następnym stuleciu powoli zastępując status lingua franca północy, Basicu, w tym regionie galaktyki. Wraz z przyrostem terytoriów nowego tworu politycznego, nowotioński bardzo szybko ewoluował, a z aneksją Dzikiej Przestrzeni napotkał on na język widiwarski, którego mieszanka z nowotiońskim stworzyła język kreolski nazywany Zimisk, stosowany na dalekiej północy państwa. Na rok 360 ABY językiem tym posługiwał się około tryliard sofontów, w tym prawie połowa tej liczby używała go jako język matczyny.