Imperial I to typ gwiezdnych niszczycieli użytkowany przez Marynarkę Imperialną od 19 roku BBY. Stworzony jako następca Venatorów typ Imperial I posiadał najpotężniejsze uzbrojenie i opancerzenie spośród wszystkich ówczesnych okrętów w Skyriver, wpisując się w imperialną tendencję do skupiania się na sile ognia i wytrzymałości. Mimo wielu wad konstrukcyjnych i bezużyteczności wobec partyzanckiej taktyki stosowanej przez Rebeliantów typ Imperial I stał się symbolem imperialnej władzy na podbitych światach. Przez pierwsze piętnaście lat służby zmodernizowano je dwa razy, oznaczając kolejne wersje, charakteryzujące się głównie drobnymi poprawkami konstrukcyjnymi i zwiększeniem siły ognia jako Imperial I mark B i Imperial I mark C. Od 4 roku BBY do służby weszła ulepszona wersja - typ Imperial II, a w efekcie produkcji starszego wariantu zaprzestano, zaś będące w służbie Imperiale I były sukcesywnie modernizowane do nowego standardu. Ponad pięć dekad po swoim wprowadzeniu, w 38 roku ABY były już praktycznie niespotykane, ale wariant Imperial II stał się jednym z najpowszechniejszych typów gwiezdnych niszczycieli - korzystały z nich między innymi Nowa Republika, Najwyższy Porządek, Konfederacja Lojalistów i Heptarchia.