Federacja An Derack

Autorstwa Chinrna

Flaga
Federacja An Derack To'ltapako An Derak
Dane ogólne
Kwatera główna	Pagao
Dane historyczne
Stworzone na podstawie	Ligi Kaonagahamskiej

UWAGA - Ten artykuł nie jest skończony, zostanie dokończony kiedy autorowi wróci wena do pisania tego Fanonverse. Do dodania: Rozwinięcie.

Federacja An Derack (mdb. To'ltapako An Derak) znane po opuszczeniu jako Strefa Izolacji - byłe państwo umieszczone na archipelagu Togopogo na Selonii.

Historia

O historii kraju ze względu na jego izolacyjną politykę zewnętrzne źródła dowiedziały się bardzo niewiele. Źródeł ideologii Federacji można było doszukiwać się w dogmatach starorepublikańskiej Ligi Kaonagahamskiej, organizacji działającą na rzecz ludzkiej mniejszości na Selonii która to propagowała wyższość ludzi nad Selonianami i twierdziła że ludzkość z systemu Corellia powinna dowodzić Selonią.

W 1025 BBY doszło do Wojny o Archipelag w wyniku której to Liga rozpadła się.

W roku 40 BBY na Togopogo kraj powstał, mając na celu stać się stolicą ludzkości na Selonii, oraz swoistym klejnotem koronnym planety.

Kraj oficjalnie upadł w 20 BBY, wyludniając archipelag Togopogo i pozostawiając jedynie ruiny czegoś co miało stać się ludzkim imperium na Selonii, które to wkrótce przejęły hordy Kalangara i Trigeny, zaś sama wyspa stała się czymś w rodzaju niebezpiecznej atrakcji turystycznej do której to ludzie udawali się aby zobaczyć szkody i opuszczone zabudowania.

Opuszczone prowizoryczne strażnice na drzewach.

Powierzchnia

Na łączną powierzchnię Federacji An Derack składały się trzy wyspy - Pagao, Jala i Matatau. Powierzchnia Jala i Matatau to kolejno 20 km² i 16 km², co czyniło je dość małymi częściami Federacji, z zaledwie kilkoma osadami oddzielonymi bardzo krótkimi drogami. Większość wyspy Jala zajmował dodatkowo wielki kamieniołom.

Góry

W górach na wyspie Pagao znajdowały się siedziby Federacji, miały one być pałacami udekorowanymi posągami przedstawiającymi piękno ludzi, jednakże te nigdy nie zostały ukończone. W 10 BBY osuwisko zniszczyło większość niedokończonych pałaców, zasypując je i pozostawiając odcięte od świata w swoim pół-zakończonym stanie.

Lasy i plaże

Opuszczone budynki, wsie i miasta można dostrzec z daleka dzięki wysokim wieżom obserwacyjnym oraz wieżom radiowym z których to wypuszczano w eter za pomocą głośników płomienne przemówienia przywódców.

Kakaowe Obserwatorium

Na wyspie w pobliżu obserwatorium statków znajdował się kakaowy las, wypełniony drzewami kakaowca które to po opuszczeniu kraju rozrosły się, przejmując kompletnie budynek.

Polityka

Cały archipelag zamieszkiwali w 99,5% ludzie, pozostałe 5% stanowiły inne rasy takie jak Selonianie, Dralle, Nikto czy Rodianie, traktowani oni byli jednak w sposób pogardliwy.

Symbole

Flaga oraz godło Federacji pokazywały ludzką rękę oraz karabin blaterowy mający symbolizować obronę ludzi przed najeźdźcami.

Krawędzie wysp miały być otoczone murami, te jednak wykonane zostały zaledwie w 60-70% przed opuszczeniem archipelagu, pozostawiając za sobą stalowe rusztowania i zabudowania ekip budowlanych, które to omszały i obrosły roślinnością.

Opuszczone ruiny.

Ekonomia

Wyspa była nadal dość prymitywna, w kamieniołomach ludzie kopali i tworzyli cegły za pomocą dłut i młotków. Państwo utrzymywało się jedynie z podatków, oraz sprzedawania swoich produktów reszcie wysp Selonii. W Federacji operował jeden pilnie strzeżony port na wyspie Matatau.

Transport

Ludność przenoszona była pomiędzy wyspami głównie systemami transportu szynowego. W celu łatwiejszej kontroli i inwigilacji przenoszono mieszkańców w piętrowych wagonach, w których to mogli nawet spać w specjalnych łóżkach.

W wielu biedniejszych domach brakowało podstawowych warunków do życia, mieszkańcy wypróżniali się do wiader lub do specjalnych sztucznych rowów wykopanych obok dróg, co spowodowało że większość przedmieści była skażona i cuchnęła, największym przykładem tego stała się tzw. brązowa rzeka, czyli jezioro do którego to obywatele wlewali nieczystości, wrzucali śmieci oraz odchody, doprowadzając do tego że stało się gęste, brązowe i trujące. Nawet po opuszczeniu zanieczyszczenie było tak wysokie, że w kilku miejscach doszło do zniszczenia flory.