Bitwa na Centerway, nazywana też bitwą o Korelię to starcie między siłami Imperium Galaktycznego a Republiki Galaktycznej, mające miejsce na Centerway 21 VI 360 roku ABY, największe starcie myśliwskie w czasie wojny międzygalaktycznej
Przed bitwą
Gdy republikańsko - południowa ofensywa załamała się w bitwach o Coruscant, Kryzooine i Eriadu, sojusz imperialno - mandaloriański przeszedł do kontrataku. Wzmocnione posiłkami z wewnętrznej części państwa siły imperialne ruszyły do natarcia na całej linii frontu. Zadanie zdobycia Korelii, jednego z najważniejszych centrów stoczniowych Republiki i miejsca budowy pancerników typu Hero przypadło świeżo awansowanemu po bitwie o Coruscant admirałowi Carosowi Nitcherowi i naprędce skleconej grupie wydzielonej o nazwie kodowej Korel. Poza flagowym okrętem Nitchera, gwiezdnym niszczycielem typu Imperial V INS Indomitable w skład grupy weszło sześć lotniskowców typu Carrier II/sf wraz z eskortą dwunastu krążowników typu Hunter. Siły te otrzymały zadanie zniszczenia republikańskiej obrony orbitalnej, a w tym samym czasie ukryci wśród mieszkańców członkowie organizacji Wolna Korelia mieli pokonać z zaskoczenia garnizon planety i ogłosić jej niepodległość. Według przewidywań wywiadu obronę systemu stanowiło ledwie kilka okrętów niezdolnych do stawiania skutecznego oporu. Prognozy te okazały się fałszywe - do rzeczywiście skromnych sił obrony planety dołączyły siły admirała Kento Statury odrzucone spod Coruscant. Na dodatek okazało się, że jeden z pancerników, Leia Organa został ukończony, a pozostałe odesłane do stoczni na Mon Cala w celu dokończenia konstrukcji.
Bitwa
Preludium
21 VI 360 roku ABY, o godzinie 21.37 czasu uniwersalnego imperialna flota pojawiła się w systemie. Admirał Nitcher, mimo zauważąlnego miedoszacowania sił wroga przez wywiad zdecydował się uderzyć. Imperialne okręty przyjęły szyk tyraliery, z Indomitable w centrum szyku. Siły republiki były ustawione wokół Leii Organy na dalekiej orbicie planety, Centerway, miejsca, gdzie do swojego zniszczenia przed trzema wiekami znajdowała się starożytna stacja Centerpoint. Imperialny dowódca połączył się z Jaxem Midanyl-Solo, dowódcą koreliańskich insurekcjonistów i poinformował go, że może zaczynać swoje powstanie, a imperialna flota zwiąże siły Republiki.
Początek
Statura, dowodzący flotą z mostka Leii Organy nakazał swoim siłom utrzymywać pozycje i czekać na nadejście imperialnych sił. Chcąc sprowokować go do natarcia, Caros wysłał osiem Hunterów do nękania bliższych okrętów Republiki ogniem. W krótkiej wymianie ogniowej zniszczeniu uległ niszczyciel Chandrila. Widząc, że stanowiące centrum jego szyku przestarzałe krążowniki nie są w stanie prowadzić wyrównanej walki nakazał się im wycofać, a sam poprowadził swój pancernik i cztery ze swoich lotniskowców do odparcia harcowników imperialnych. Krążowniki Imperium zaczęły się wycofywać, ale zanim zdołały wyjść z zasięgu, Leia Organa posłała w ich kierunku pełną salwę. Jednym ciosem pancernik zniszczył krążownik Marévian i poważnie uszkodził Vigilance, zadając spore szkody też pozostałym sześciu.
Starcie myśliwskie
Widząc, że Statura połknął haczyk, Nitcher nakazał wysłanie wszystkich myśliwców przeciwko dwóm najbliższym lotniskowcom Republiki, Liberatorowi i Abolisherowi, które wypuściły własne myśliwce w celu obrony przed wrogiem. Artyleria pomocnicza pancernika zaczęła ostrzał zaporowy, ale imperialne jednostki były zbyt szybkie i zbyt liczne. Po kilku minutach dysponujący dwukrotną przewagą liczebną imperialni piloci zwyciężyli. Dołączenie się do walki myśliwskich kontyngentów pozostałych dwóch lotniskowców Republiki, Freedom i Peace nie pomogło. Gdy nieprzyjacielskie myśliwce były już przerzedzone, wystartowały imperialne bombowce typu OIE/vg. Torpedy protonowe zniszczyły Liberatora, Abolishera i Freedom, jedynie Peace pozostał nietknięty dzięki przysunięciu się bliżej do Organy. Próba ataku bombowców na flagowiec Republiki zakończyła się porażką - działka blasterowe tworzyły niemożliwą do przedarcia się ścianę. Imperialne jednostki wróciły na pokład lotniskowców, podczas gdy republikańskie wycofały się na Korelię, nieświadome powstania jakie tam trwało. W wyniku błędu komunikacyjnego na Leii Organie, uszkodzeniu uległ przekaźnik. Reszta sił Republiki, zamiast zająć pozycje wokół flagowca zajmowała pozycje początkowe, daleko za nim. Statura zaczął powolne wycofywanie się, ale przerwał je, gdy nastąpiło kolejne natarcie.
Przełamanie
Nie widząc innej opcji, dowódca grupy Korel postanowił podjąć radykalne środki. Ponowne natarcie, tym razem wszystkimi myśliwcami i bombowcami nastąpiło o 22.41. Wspierane przez lotniskowiec INS Thunder i krążownik INS Vigilance jednostki przebiły się przez obronę, tracąc jednak wiele maszyn. Po odpaleniu pełnej salwy torped jonowych, przez Leię Organę przeszedł elektromagnetyczny wstrząs który uszkodził całą elektronikę statku. Myśliwce i bombowce imperialne musiały się wycofać aby uniknąć wlecenia w rój dział przeciwlotniczych republikańskich krążowników, a na ponowny lot bombowy trzeba byłoby czekać zbyt długo. Vigilance ruszył do przodu, chcąc zniszczyć unieruchomiony pancernik, ale skromna artyleria pomocnicza Peace wystarczyła aż nadto do zniszczenia uszkodzonego krążownika. Gdy imperialne myśliwce wciąż zawracały, Leia Organa prawie odzyskała już moc. Zbawieniem dla imperium okazał się Gamma Siedem, bombowiec typu OIE/bm który z powodu uszkodzonego systemu sterowania oddzielił się od głównej grupy. Teraz, gdy odzyskał możliwość pewnego lotu, ruszył z maksymalną prędkością na Organę. Pancernik odzyskał już moc, ale nie zdążył postawić osłon. Sześć torped protonowych wystrzelonych z Siódemki trafiło w okręt, w tym jedna w mostek, zabijając admirała Staturę i sztab. Pozostałe pociski uderzyły w różne partie okrętu, zadając różne, głównie małe uszkodzenia, ale jedna z nich przeciążyła reaktor nr 1 i unicestwiła jego maszynownię. Systemy awaryjne zostały zniszczone wraz z mostkiem i maszynownią, a zazwyczaj niewinne uszkodzenie reaktora zmieniło się w reakcję łańcuchową. Reaktor nr 1 eksplodował, a wraz z nim składy amunicji i gazu tibanna na sąsiednich poziomach. Kolejne eksplozje wstrząsały okrętem, aż w końcu reaktory nr 2, 3 i 4 również uległy przeciążeniu. W ogromnej eksplozji długi na piętnaście kilometrów kolos wpierw złamał się, a następnie eksplozje wtórne dokończyły dzieła zniszczenia. Leia Organa nie była już nawet wrakiem, a zbiorowiskiem szczątek rozrzuconych po całym Centerway.
Końcowa część
W chwilę po zniszczeniu flagowca do sił Republiki dotarła wreszcie wiadomość o powstaniu na Korelii. Rozpoczął się odwrót, w trakcie którego właśnie wracające imperialne bombowce znalazły lukę w obronie przeciwlotniczej formacji wroga i zaatakowały gwiezdny niszczyciel typu Defender III Relentless. Okręt uległ zniszczeniu, wpierw jednak zdążył posłać salwę w kierunku lotniskowca INS Thunder. O godzinie 23.12 siły Republiki skoczyły w nadprzestrzeń. System Koreliański przeszedł pod kontrolę Wolnej Korelii, a de facto Imperium.
Znaczenie
Bitwa, będąc największym starciem myśliwskim w czasie wojny międzygalaktycznej weszła do kanonu najsłynniejszych walk historii. Admirał Nitcher dowiódł swoich umiejętności i stał się w oczach opinii publicznej Imperium bohaterem, co spowodowało powierzenie mu w dalszej fazie wojny dowodzenia nad imperialnymi siłami w północnym Jądrze. Zwycięstwo miało spore znaczenie strategiczne - utrata koreliańskich stoczni była odczuwalnym ciosem dla Republiki, a umożliwione dzięki zwyciestwu powstanie nastawionej proimperialnie niepodległej Korelii przechyliło równowagę sił w Jądrze jeszcze mocniej. Mimo, że większość republikańskiej floty przetrwała, to największe i najwięcej warte okręty, w tym słynna Leia Organa, pierwszy republikański superpancernik uległy zniszczeniu.