UWAGA - Ten artykuł nie jest skończony, zostanie dokończony kiedy autorowi wróci wena do pisania tego Fanonverse. Do dodania: Rozwinięcie.
| „ | Tak, jestem w związku z kosmiczną wydrą. I co z tego? Sprawdzałem to wielokrotnie, nie dostanę wysypki.
|
” |
Berat Heuvel Maz (wym. Berat Hewel Mos) (ur. 498 BBY na Corelli, zm. 400 BBY na ESR-E-22312) - Corelliański zoolog, podróżnik, pisarz i odkrywca, honorowy obywatel Selonii oraz nieformalnie naukowiec.
Historia[]
Dzieciństwo[]
Berat Heuvel Maz urodził się w 498 roku przed Bitwą o Yavin w pomniejszym Corelliańskim mieście, od dziecka intrygował się według swoich rodziców fauną i florą, co powodowało że często uciekał z domu poza miasto aby podziwiać przyrodę. Przełom nastąpił kiedy w wieku 10 lat został zabrany przez rodziców do zoo w stolicy, w którym to podczas pobytu miał nieszczęście wpaść do wybiegu Nexu. Czytając o nich wcześniej, wiedział że musi starać się uspokoić i udawać martwego do czasu aż ochrona nie odgoni od niego zwierząt, co też się udało.
Rodzice nakazali uśpić zwierzęta za rzekomą agresję, Berat jednak próbował przekonać ich że nie była to ich wina, gdyż podążały za swoim instynktem, niestety bezskutecznie. Po urządzeniu w domu awantury swoim rodzicom kiedy ci zasnęli uciekł z domu w dzicz, osiedlając się w małej podziemnej norze zamieszkanej jedynie przez dwóch Selonian. Jak się później okazało, dwójka ta była Selonianami Hnu, niezdolnymi niestety do reprodukcji przez nieokreśloną genetyczną wadę. Kiedy odnaleźli Berata, zdecydowali że wychowają go jak własne dziecko, co też czynili przez dwa lata.
Podczas gdy rodzice szukali Berata, ten żył jak Selonianin, ucząc się kopania tuneli czy też jedzenia i zdobywania dość charakterystycznej żywności takiej jak larwy lub skorupiaki. W wyniku spędzania większości czasu tylko z dwoma nie-ludźmi zaczął się zmieniać, fakt że całe dwa lata bez przerwy spędzał tylko w środku nory lub w pobliskim lesie spowodował że wkrótce stał się nieco aspołeczny, choć nie objawiło się to do czasu kiedy jego nowa rodzina nakazała mu edukację w szkole, gdzie to miał nieszczęście odkryć smutną prawdę na temat tego co stało się z jego rodzicami - nie mogąc pogodzić się z tym że Berat zniknął zaadoptowali nowego syna, co jednak najbardziej zabolało Berata było faktem że ów syn nie był człowiekiem a pochodził jedynie z bardzo bliskiego ludziom gatunku.
Kryminalna przeszłość[]
Wtedy w Beracie zaszła zmiana, albowiem jeszcze jako młody człowiek uznał że jego rodzice zastąpili go nie-człowiekiem ponieważ uważali że był od niego lepszy. Po jednym z dni szkoły zaczaił się na adoptowanego syna a następnie udusił go kablem ukrywając zwłoki w rurze, a następnie wracając do swoich przybranych rodziców. Zwłoki odkryto parę tygodni później, dochodząc do Berata który to został następnie umieszczony w więzieniu dla młodocianych na kilkanaście lat. Wściekły sam na siebie próbował kilkukrotnie popełnić samobójstwo, w końcu po wyjściu z więzienia próbował dokonać tego jeszcze raz. Przed samobójstwem powstrzymał go jeden z Selonian u których się wychowywał, oferując mu nowe życie, dwójka należała bowiem do odłamu Seloniańskiej religii wierzącego w to że dana osoba może pod wpływem Ondai doznać oświecenia i rozpocząć nowe życie.
Berat poleciał wraz ze swoją nową rodziną na Selonię gdzie to dokonano na nim rytualnego podtopienia w morzu. Po ocuceniu dumnie ogłoszono że cała jego przeszłość nie istnieje i może rozpocząć nowe życie, którym stało się dla osiemnastoletniego wtedy Berata podróżowanie po galaktyce i biologia.
Pierwsze dzieła[]
Pierwszą książką Berata stała się napisana w wieku dwudziestu lat kilkuset stronicowa pozycja "Pod Falami Nieba" na temat możliwości istnienia rzekomych Seloniańskich potworów morskich które według legend sięgających nawet czasów przedrakatańskich zamieszkują oceany planety. Książka stała się głównie sukcesem w niszowym środowisku kryptozoologicznym, spotkała się jednak z krytyką poważnych środowisk naukowych, głównie Corelliańskich które określiły Berata jako "recydywistę który postradał zmysły w wyniku uszkodzenia mózgu po byciu niemalże utopionym przez wielkie wydry".
Drugą książkę napisał zaledwie dwa lata później na planecie Cantros 7 podczas swojej kilkumiesięcznej podróży po niej, a nosiła ona tytuł "Demony przeszłości". Książka opowiadała o wielu legendach otaczających lasy Cantros 7, takie jak istnienie w nich rzekomych opuszczonych ruin Sithów pełnych obrzydliwych kreatur, lub nawet plemion nieumarłych Cantrosian. Pozycja wzbudziła zainteresowanie osób których pasją było studiowanie Mocy oraz jej tajników, głównie ze względu na przedstawianie do tej pory nieznanych istot, które według Berata zamieszkiwały planetę Cantros 7.
W wieku 24 lat poślubił Seloniańską kobietę, ku oburzeniu wielu Seloniańskich fundamentalistów, i od tej pory wraz z nią wyruszał na podróże.
Śmierć[]
| „ | Zastanawia mnie tylko jedno, który z wielu, wielu Bogów jakich to poznałem podczas swoich kontaktów z ludami zarówno z centrum Galaktyki jak i z najdalszych jej zakątków spojrzy mi prosto w oczy.
— "Ostatnia podróż"
|
” |
Kiedy osiągnął już sędziwy wiek rzadziej wyruszał na podróże, aż w końcu udał się na ESR-E-22312 gdzie to zaczął pisać swoje ostatnie dzieło, opowiadające o tym czego oczekuje po śmierci, określając je jako "Ostatnia Podróż". Zmarł dokładnie pierwszego dnia roku 400 BBY, jego żona dwa lata później. Zwłoki Berata zgodnie z jego ostatnim życzeniem tradycyjnie zmumifikowano w Seloniański sposób poprzez szczelne owinięcie kocem oraz izolacją i pochowanie w starożytnych katakumbach.
Charakterystyka[]
Berat odznaczał się odwagą przechodzącą momentami w coś co wielu sceptyków określało jako obsesję, mężczyzna wielokrotnie ignorował ostrzeżenia na temat niebezpiecznej fauny, z czego najbardziej znanym przypadkiem był ten w którym podchodził wielokrotnie do paszczy Sarlacca i nachylał się nad nią żeby zbadać jego reakcje. Mówił biegle w kilku językach, do reszty wymagał używania droida protokolarnego.
Odznaczał się ogromnym szacunkiem do religii i tradycji Selonian, wielokrotnie promując ją w całej Galaktyce. Posiadał znajomości z Kardynałami Ondai i podczas podróży do ich świątyni ucałował Tarangę, wielokrotnie spotykał się także z osobami próbującymi dostać się na Żółtą Listę. Był praktykującym wiernym, często podróżował na Selonię aby modlić się w Świętych miejscach.
Jako pasjonat kryptoozoologii wierzył w istnieje zarówno kryptyd, jak i rozmaitych dziwnych lub paranormalnych istot oraz osób uznawanych za legendy, takich jak domniemana Catharka Kalazuna która osiągnęła wagę większą niż tona. Był jedną z pierwszych osób które wierzyły w faktyczne istnienie Górskich Gigantów jako gatunku który faktycznie istniał zanim zostały one oficjalnie za taki uznane. Odkrył też żywe skamieliny, Trigeny.
Był w stanie posługiwać się bronią, w tym blasterami. Posiadał w domu kilka zwierząt, w tym chomiki Selońskie, szczura Womp, robotnicę Skraaków, Worrta oraz oswojonego Nexu, jego marzeniem było posiadanie Rancora lub Smoka Krayt, marzenie to jednak nigdy się nie spełniło.
Lista dzieł[]
- Pod Falami Nieba - Selonia
- Demony Przeszłości - Cantros 7
- Na tropie zatrutych kleszczy - Selonia
- Encyklopedia Fauny i Flory Aldeeranu - Aldeeran
- Fauna Selonii - Selonia
- Rozszerzona Encyklopedia Fauny i Flory Tatooine - Tatooine
- Czochrałem dzikiego potwora - Felucia
- Kuny - Nibiru
- Wpływ Mocy na istoty żyjące - Różne
- Badania potencjalnych scenariuszy wymarcia ludzkości - Różne
- Selonianie - Selonia
- Moje życie w jaskini - Selonia
- Nieznane zwierzęta Galaktyki - Różne
- Ostatnia Podróż - Różne
Po śmierci[]
Po śmierci Berat stał się wzorem do naśladowania dla wielu, nie tylko ludzi ale też Selonian i innych ras. Zainspirował on między innymi Imperialną kapitan Iviskę Manutrę do zainteresowania się podróżami i starożytnymi ruinami. Tak jak Azamat Taranga później, stał się symbolem Selońsko-ludzkiej przyjaźni i pomógł przełamać bariery pomiędzy dwoma gatunkami.